dün saat 2 sularında bana bir motor çarptı.ilk birkaç saat bi bok anlamadım tabi.kalkıp hoplaya zıplaya indim barbarostan.olayın şokuyla arkdaşlarımı arayıp kahkahalarla anlattım olayı.neyse çarşıya indim oyun moyun derken 2 saat geçti.sonra yemek yemeye gittik arkadaşımla.belimde bıçak saplanması gibi bir acı hissettim.evimle yemek yediğim yerin arasın 150adım.ama 150 adım bana 1km gibi geldi.eve girdim yatağa yattım kabus basladı.arkdaşlarımı aradım çaresiz.geldiler,yıldızdaki boğaziçi tıp merkezine gittik.öncelikle şunu söylemeliyim:burnunuz kanasa falan değil ölseniz bile oraya gitmeyin direkt ölün.sonra ordan çıkıp taksime gittik.röntgendir odur budur hiçbir şeyimin olmadığını öğrendik.domuz gibiymişim.e bunun gazıyla cihanirde bir çay içelim dedik.tabure falan geitrdiler yürüyemediğim için.müthiş bir itibar vardı.sonra eve geldik.yattık yuvarlandık.Aptal motorsikletlinin marifeti o zaman ortaya çıktı asıl.kıvrandırdı beni acıdan.film izlerken bir de baktım yetmez gibi regl olmuşum!hayır garip olmamalı normalde ama 3 4 aydır olmuyorsan motor çarpmasıyla olmak garip ve acaip komik.sonuç olarak tuvaletimi bile yapamazken başıma bir de bu geldi!neyse uyuduk uyandık.sabah wcden çıkamamam eklendi üstüne!hava almak ve kahvaltı yapmak amaçlı dışarı çıktık.sanırım üşüttüm eve geldiğimde kusmak üzereydim.En kötüsü de burnumda çıkan uçukçuk!Tanrım 2 gün içerisinde çöktüm.bir kıçı kırık motorun beni ne hale getirdiğine inanamıyorum!
İşin bir de psikolojik tarafı var.iki gün önce seyrettiğim desperate housewifes dizisindeki orsan la kendimi özdeşleştirmem beni yıktı.dalgasını geçerken bi anda ağlamaya başlamam komik mi acı mı çözemedim.
Ama etrafımdakilerin sabrına sığınıyorum.çünkü 5 dk bulaşık yıkamaya gittiklerinde kendimi terkedilmiş hissetmem çekilecek dava değil.Eğer o motorlu adamı bir daha görürsem ona motorla çarpıcam.Ey motorlu adam yatağımdan sana sesleniyorum:
KORK BENDEN DÖNÜŞÜM MUHTEŞEM OLACAK!!!!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder